اندامها در زبان ترکی بر اساس یک حرف واحد نام گذاری شده اند :
دیل(زبان)، دوداق(لب)، داماق(کام)، دیش(دندان)، دیمدیک(منقار)، همگی باحرف"دال"شروع می شوند.
هر اندامی که از بدن خارج شده با حرف "ق" شروع می شود:
قیچ( پا)، قول(دست)، قاناد( بال)، قویروق(دم)، قارون(شکم)، قولاخ(گوش).
اندامهای چشم با "گاف" شروع می شوند:
گــُز(چشم)، گاش(ابرو)، گیله( عنبیه)، گیرپیک(مژه).
از بالای سر تا کمر با "ب" شروع می شوند:
باش(سر)، بورنوز( شاخ)، بویون(گردن)، بِئل (کمر)، بوخون(پشت)، بویرَک(قلوه)، بوارساخ (روده).
شاید حتی بورک(کلاه) و باشماق(کفش) که در هر دو سوی بدن ما رامی پوشانند از روی انتخاب بوده و یا هر اندام تیز با زاویه بدن مثل دیرناق(ناخن)، دیز(زانو)، دیرسک(آرنج)، دابان(پاشنه) که با "د" شروع شده اند.
جالب است بدانید: در زبان ترکی هیچ کلمه ای نمی توان پیدا کرد که با حرف " ر" شروع شده باشد!!!
منبع: پارسینه
